Ierland, Belfast linnen

In Ierland hebben we een paar dagen in Belfast gelogeerd en rond gekeken. Op handwerkgebied was het daar zeker interessant, vandaar nog een post. Er was een pop up winkel/ heritage centre in het centrum van Belfast, om precies te zijn in het gebied waar vroeger een aantal linnenfabrieken stonden (Linen Quarter), en deze bood allerlei dingen aan op het gebied van linnen. Belfast was een van de linnenproductie centra van Europa in vroeger tijden. Het ging om gebruiksvoorwerpen, maar ook kunstvoorwerpen en ik vond er een boekje over de “Linen Biennale” die dit jaar plaats vond in augustus, september en oktober. Nu kom ik uit een dorp, Waalre, waar ooit veel linnen (huis)industrie te vinden was. We hebben bij het IVN- scholenproject ooit eens het thema van vlas tot linnen gekozen om basisschoolleerlingen meer informatie te laten opdoen over de plaats waar we leven. In een kleine werkgroep hebben we toen een lespakketje gemaakt over vlas en linnen, dus je begrijpt dat dit direct m’n belangstelling had. Rondkijkend in de shop zagen we mooie zaken en Peter heeft twee foto’s van linnen quilts voor me gemaakt.                                                                Jammer dat we ze niet helemaal uitgespreid hebben gezien, maar toch, mooi door het gebruikte materiaal, de kleurkeuze en hun eenvoud. (o.a. gemaakt door Sinead Black; bricolagequilts.com) We keken verder naar een tentoonstelling in de Linnen Hall Library, “Flax Field” van Josephine McCormick. Het ging hier om tekeningen, druksels, schilderijen en ‘cyanotypes’ (een soort blauwdruk) van vlas, het landschap van vlas en de industriële verwerking van vlas tot linnen.

De bibliotheek op zich is al echt een bezoek waard! Echt een oude, goed bewaarde bibliotheek en je kunt er rustig lekkere thee drinken met sandwiches and cakes. In de pop up shop werd ons aangeraden vooral een kijkje te gaan nemen in het linnenmuseum in Lisburn, een kleine stad iets ten zuidwesten van Belfast. Dat zijn we dus gaan doen.     Het museum was in het centrum van de stad, in een oud, maar geheel gerenoveerd  gebouw gevestigd, en probeert een historisch beeld te geven van de linnen productie in Ulster. Daar hing een mooie quilt speciaal gemaakt voor het museum met afbeeldingen die op het proces van linnen weven en verder verwerken van linnen betrekking hebben. Het museum zelf was veel kleiner dan het textielmuseum in Tilburg, maar beslist de moeite waard. Ik moet zeggen dat het Belfast linnen echt prachtig materiaal is. Mooie soepele, dunne en fijne stof, ook de damast servetten en tafellakens. Er werd een demonstratie gegeven van het spinnen en tal van zaken van garen tot kleding, zeil voor schepen, bespanning van vliegtuigvleugels, maar ook tafellakens en kleedjes en kraagjes werden tentoongesteld en een overzicht van de geschiedenis op dit gebied werd zo getoond. Over een oud patroon overbrengen, zodat het opnieuw geweven kon worden, werd uitleg gegeven en het weven op een groot getouw werd gedemonstreerd. We vertelden dat dit ook in Tilburg gedaan werd en we zoiets daar voor het eerst zagen. De belangstelling daarvoor was groot, want er zijn niet meer veel mensen die de weefgetouwen weten te bedienen. (bij een bezoek aan het museum in Tilburg in oktober bleek dat dit demonstreren van weven op oude weefgetouwen helaas is gestopt, wat een gemis!). Een Belfast linnen servet heb ik gekocht als herinnering en het spijt me dat ik niet meer van dat mooi linnen heb meegenomen!

                                                                Een foto van de folders/ boekjes en bovenop is een folder te zien van het grote borduurwerk van de “Game of Thrones”. Het is zoiets als het wandkleed van Bayeux en te zien in het Ulster museum, maar we zijn er niet meer aan toe gekomen….we hebben eigenlijk al jaren het standpunt dat er steeds wat over zou moeten blijven om voor terug te komen, omdat we tenslotte niet alles in een keer kunnen zien. Het is vast wel duidelijk dat we van onze reis naar Ierland hebben genoten en misschien wel eens terug zullen gaan.

Ook Dublin hebben we niet gezien vanwege het bezoek van de paus dat net samenviel met onze plannen, waardoor we besloten onze terugreis te wijzigen. In Amagh zijn we nog naar het stadsmuseum geweest en daar zijn tal van quilts te zien, maar deze kunnen alleen op afspraak bekeken worden en die afspraak hadden we niet gemaakt…ach, wat in het vat zit verzuurt niet.

Thuis heb ik zo naast het gewone leventje het handwerken natuurlijk weer opgepakt en voor het thema van de maand in oktober “maak een ansichtkaart” bij het Dutch modern quilt guild ben ik aan de gang gegaan m.b.v. een boekje van Sue Spargo.                                                                                                         Het is een Iers landschapje met twee schaapjes geworden zoals op de ansichtkaart van een landschap in Connemara, waar we een wandeling door het national park maakten. Het grootste schaap is nog geen 1 inch en de andere nog kleiner, een heel gepruts. Het hele schilderijtje is maar ongeveer 12,5 bij 15 cm groot. Voor de schaapjes heb ik wol gebruikt die ik op de hei in dat gebied vond. Het schilderijtje hangt nu boven m’n werktafel. Het was leuk om zo’n herinnering te maken!

Ierland

Alweer enige maanden geleden waren we op vakantie in Ierland. Daar genoten we van de koelte na alle hete zomerdagen in Nederland en dat niet alleen. Het was er prachtig! Mooi landschap, prima wandelpaden, zeer gevarieerd weer, vriendelijke mensen, muziek in de pubs, allerlei soorten bier, kortom van alles te beleven. Ook op textielgebied. We zagen quilts met wapenborden in een kerk in Galway

en geschiedenis van een streek zoals in Derry (Londonderry) met tweedstoffen gemaakt.

Mooi en de tweede quilt vertelt heel beeldend een verhaal van hoe de streek zich ontwikkelde. Nog helemaal niet zo makkelijk om te maken en we keken er vol bewondering naar. In Donegal was veel te zien over tweed en de winkel van Magee (Established in 1866) is zeer bekend. We hebben daar een bezoekje aan gebracht en zagen een demonstratie van het tweed weven door een jonge telg uit het familiebedrijf      Deze tweedstof is wat onregelmatig met tussenstukken alleen van spandraden, doordat verschillende mensen op verschillende momenten het weven demonstreren, maar de andere balen stof waren heel mooi geweven! In de winkel waren behalve kleding ook rollen stof en zelfs stofpakketjes in soorten en maten te koop. Heel aantrekkelijk!

En dit, een kussenhoes, kon je er onder andere van maken…juist ja. Zo’n pakketje fat eights kon ik nu niet meer laten liggen natuurlijk. Er waren verschillende kleurstellingen en ik heb voor een paars/roze gekozen. Nu het herfst is, en ’s ochtends al koud van de nachtvorst af en toe, kreeg ik maar wat veel zin om die kussenhoes te gaan maken. Het is eigenlijk wel “tweedweer”. Dus de stof gepakt en het kussenontwerp uitgewerkt op papier, mallen gemaakt en lekker aan de slag gegaan.

                              Het is nog niet zo eenvoudig om met tweed te werken. Het rafelt en rekt gemakkelijk met alle gevolgen van dien. Gelukkig had ik de blokken wat ruim gesneden, want de naden bleken bovendien meer stofruimte nodig te hebben dan de 1/4 inch. Ik heb de blokken daardoor weer mooi recht kunnen snijden en in elkaar kunnen zetten.

Nu ben ik klaar met de top. Die is weliswaar niet meer voor een kussen van 45 cm in het vierkant, maar een kussen van 40 cm zal er wel in gaan. Eerst de top doorquilten en een achterkant maken, maar ik ben al trots dat dit me tot zover gelukt is.

Zo’n wandkleed bij Magee in het trappenhuis is geweldig, maar eh…

                               dat blijft bij bewondering en waardering voor wie dit maakte. Ik kan straks wel iets met restjes proberen, maar zo mooi als deze lukt me vast niet. Voorbij Galway logeerden we in een klein dorp, Kinvara. Daar was een oud kasteel en in de hal hing een prachtige quilt.

Wie de quilt gemaakt heeft is onbekend, maar deze hing er sinds de jaren 50 van de vorige eeuw. De quilt is van zijde gemaakt en helaas op verschillende plaatsen erg beschadigd. De kleuren en het patroon vind ik prachtig! Wow, ridders te paard en schildknapen en onderaan een rand met hoefijzers….  Nog een paar foto’s en detail

De laatste bewoner van het kasteel was een adelijke dame die Huntsman was en keurmeester van paarden. Nog nooit heb ik zo’n quilt gezien, heel bijzonder en daar in de kasteelhal eigenlijk helemaal op z’n plek! Over een quilt in het Linnenmuseum en linnen zal ik een aparte post maken. Het verhaal wordt anders wel erg lang.

Quiltfestival Luxemburg

Op de terugreis van ons weekje naar de Elzas zijn we een paar dagen naar Luxemburg geweest en hebben daar onder andere een dag doorgebracht op het Quiltfestival.                                                                                  We begonnen in Wilwerwlitz, in het Dorpshuis zeg maar, met op de begane grond quilts van de plaatselijke quiltgroepen  (oa Quilt-Grupp Kiischpelt) Deze foto’s zijn van dorpjes in de stijl van Hundertwasser en een klein quiltje van een landschap, maar er waren ook quilts met een thema als Japanse kimono’s of reclameaffiches (cotton-house-quilters).   Dit kamerscherm vond mijn man een geweldig idee…. “kun jij zoiets ook maken Hil?” Eh…mmm…?                                                                                 De “quiltzuilen” om het publiek naar de ingang van de tentoonstelling te trekken stonden ’s morgens nog binnen, maar ’s middags zagen we ze toch buiten in volle glorie staan. In een andere ruimte op de begane grond zagen werk van Marijke van Welzen, de draagbare jassen, maar ook een paar wandklquilts.                                                                                                                  Deze vond ik vrolijk en verrassend, ik kende alleen het art2wear werk tot nu toe. In het dorpshuis kwamen we Mien tegen, ze was met een groepje quiltvriendinnen ook een dag naar het festival. Dat elkaar tegenkomen ging de hele dag door, vermakelijk en gezellig, we wisselen dan steeds even kort informatie uit over wat we net aan prachtigs gezien hadden. In de bovenzalen van het gebouw was ruimte voor tentoongesteld werk van Danny Amazonas, groot overrompelend kleurrijk werk en sterk contrasterend met het werk van Wil Fritsma en Denise Labadie.                  

Er was nog een aparte bovenruimte met werk van Nancy Prince. Ze borduurt min of meer met de naaimachine en liet het publiek zien hoe dat in z’n werk ging.                                                                Verbluffend hoe fijn werk het is en hoe groot zo’n wandkleed. Het deed ons denken aan schilderijen van primitieve schilders. Op de bovenste foto kun je zien dat het demonstreren van hoe je zoiets maakt te volgen is door achter haar te staan en mee te kijken, maar voor haar is een laptop geplaatst en daarop kun je de naald van de naaimachine ook volgen en een beeld krijgen van wat de naaister ziet en doen. Bijzonder leuk om zo te zien. We besloten vervolgens met het pendelbusje naar Lellingen te gaan naar de schuur met Sterrenquilts van een quiltgroep uit Luxemburg (stad), werk van Ilona Kettler, en er is aandacht voor “UpCyclen” van Benu (hergebruik van stof); een van de quilts is van overhemdmanchetten.                                    Ongelofelijk, het beeld van de quilt geeft niet direct prijs dat alle blokjes bestaan uit steeds vier manchetten met de knoopjes er zelfs nog aan! Bij de ingang van de schuur zie je het al, allemaal hangende sterren en allemaal quilts met een of meer sterren. Het is ondoenlijk alle quilts te fotograferen en op dit blog te laten zien. Het is zo veel en er is zoveel moois.  (o.a. Bij newfoundlander-quilten-fotograferen.blogspot.nl is ook een verslag in acht delen gemaakt, met veel foto’s voor de liefhebbers). In de kunstgalerie was Ineke van Unen met een keuze uit haar werk.                                                                                               Het aardige van dit soort festivals is dat de mensen, van wie werk tentoongesteld wordt, er bij zijn en het leuk vinden er over te praten en uit te leggen. Nu heb ik dat vouwwerk vaker geprobeerd, in een cursus en middels een uit de bieb geleend boek, maar zo mooi en met die verschillende kleuren….. juist ja, hoe krijg je het voor elkaar. Ineke legde haar werkwijze uit en vertelde er veel omheen. Het blijft steeds ontwikkelen, je werkwijze ondergaat telkens veranderingen en vernieuwt zich. Gewoon doorgaan, blijven proberen. Na de koffie in het plaatselijk cafeetje gaan we naar de Mathaysschreier, een grote boerenschuur, met werk van Anne van den Heuvel en een groep moderne quilters uit Hongarije.                        

Met de quilters uit Hongarije hebben we ook een gesprekje. De groep bestaat zo’n tien jaar en hebben geregeld tentoonstellingen. Leden van de groep komen uit verschillende plaatsen in Hongarije en een aantal keren per jaar komen ze samen in Budapest. De quilts, vooral om op te hangen en naar te kijken en verschillend van formaat, vind ik erg mooi en zorgvuldig gemaakt. Eigenlijk overwegend meer artquilts dan moderne gebruiksquilts.     En de stagiaire van Anne van den Heuvel vertelt enthousiast dat hij niet gedacht had textiele werkvormen zo inspirerend te vinden. Op school (St.Lucas in Boxtel) had hij er maar weinig mee gedaan, maar nu wilde hij zich er verder in verdiepen en mee aan de slag. Hoe leuk om te horen is dat! In een schuur was er meer traditioneler werk met stoffen uit de Pondicherry collectie van de groep Stoffwiessel en iemand had daar alleraardigste olifantjes van gemaakt.  Ze waren te koop, maar ik heb me ingehouden.             

De quilt op bovenstaande foto vond Peter mooi een eerst dacht ik o, o, hexjes, maar bij nader inzien zie ik ook wel het aardige van hetzelfde patroon met verschillende monochroom groene kleuren, de kracht van de eenvoud. Doordat er zoveel te zien is raak je echt wel overvoerd af en toe. Bij het kleine kerkje zou de pendelbus naar het volgende dorp staan en na een kijkje in de kerk met werk van Martine Apaolaza uit Frankrijk                                                zijn we naar Pintsch gegaan. We werden afgezet voor de Donatuskapell en daar zagen we het bijzonder fijne handgemaakte borduurwerk van Nadine Igot uit België. Direct in de buurt van de kapel was ook de grote tent met allerlei winkeltjes. We zijn er snel doorheen gelopen, ik heb precies een Homespun die ik al een tijdje zocht kunnen kopen, maar Peter  vond al die stofjes kijken maar niets. Vanuit de tent naar de kerk lopen, de berg af en ondertussen beginnen we toch wel zin te krijgen aan een hapje en een drankje….                                                                Ik zie wel een terrasje met mooi uitzicht, maar helaas geen catering, daarvoor moeten we iets verderop zijn in het cafeetje tegenover de kerk. Eenmaal aan de koffie zie ik Pieternel het cafeetje binnen stappen. Wat leuk! Ze is met haar man een dagje uit en zo zitten we met ons vieren gezellig even te praten, uit te rusten en bij te tanken, terwijl we weer gepasseerd worden door het gezelschap van Mien. Met vernieuwde energie stappen we later de kerk van Pintsch in waar een tentoonstelling is van Russische quilts.            

Er zijn prachtige quilts bij, het verhaal van de Vuurvogel en een leuke glimlachende Babouschka met een mooie afwisselende rand spreken me wel aan. We moeten weer terug de berg op naar het pendelbusje om naar het laatste dorp Enscherange te gaan. Het systeem van pendelbusjes draait goed. Ze komen zeer frequent en rijden steeds een rondje en je kunt meestal direct mee. In Enscherange stappen we uit bij de Rackesmillen                                                           Een oude watermolen, die gerestaureerd wordt en waar nog steeds meel wordt gemalen. Er is een tentoonstelling van moderne quilts en textielkunst van de groep Haus 18 uit Duitsland. Natuur, mens en architectuur vormen uitgangspunten voor hun werk waarbij ze zowel van traditionele als experimentele technieken gebruik maken. Er mogen wel een paar foto’s gemaakt worden, maar ze willen geen hele reportages op social media. Het werk vond ik erg mooi en er is veel te zien; twee foto’s       

en een foto van de zolder, een mooie speciale en lichte tentoonstellingsruimte. Peter vond de molen bijzonder om te zien. Onze weg vervolgd naar de kerk waar een tentoonstelling was van quiltgroep Happy Quillows uit Godbrange, meer traditionele quilts.                                                                                  Het was al vier uur geweest en we hadden de rest van de tentoonstelling in Wilwerwiltz nog niet gezien, dus snel naar het pendelbusje. Helaas zat deze geregeld vol aan het eind van de dag. Gelukkig kwamen ze steeds weer aanrijden en bij het vierde busje konden we mee terug naar Wilwerwiltz. We hebben daar nog een bezoekje gebracht aan de kerk, de school, de quiltakademie en tot slot aan de Scheier. Daar zagen we de quilts van Ellen Remeijnse uit België. Nu levensecht en groot in plaats van een foto op de website                                                                Ze waren mooi en pasten goed in de toegewezen ruimte. Maar het was wel het laatste onderdeel dat we zagen vlak voor vijf uur en sluitingstijd. Maar goed ook, want we waren nu toch wel moe van het vele kijken en indrukken opdoen. Eigenlijk, goedbeschouwd, is het wel wat veel voor op een dag. Terug naar Hollenfels waar we verbleven en lekker gegeten bij de pizzeria, terugkijken en nagenietend van een prachtige dag!

Nadelwelt 2018

Onlangs besloten we een week vakantie te nemen en we boekten een hotel in de Elzas voor begin mei. Nu kwam het prachtig uit om op de heenweg een bezoekje te brengen aan Karlsruhe en daarbij ook naar Nadelwelt te gaan. Nu er geen grote internationale quilttentoonstelling in Nederland meer is ben ik dat echt aan het missen. Zondag ben ik met vele anderen in de pendelbus naar de Messe gestapt.

Onderweg kon ik een entreekaartje van iemand overnemen en bij aankomst direct naar binnen. Tsjonge, wat een mooie ruimte met veel licht! De expositie was veelzijdig met artquilts, traditionele quilts en moderne quilts, mooi en zeker een heel aantal quilts zijn indrukwekkend. Er waren voor de exposanten ruimtes gemaakt, meest u-vormig, om prettig te zitten bij de tentoongestelde quilts en gesprekjes te hebben zonder gestoord te worden of anderen te storen. En voor bezoekers was het prettig om steeds weer zo’n quiltruimte in te stappen. Een paar foto’s, van Ted Storm, Cas Holmes, Gillian Travis                                                                  De sfeer was prettig en onder de bezoekers ook veel jongere mensen, meer dan in Nederland eigenlijk. Geweldig om te zien, een meisje geniet van het werk van Cas Holmes                                                                Dat had ik ook vast wel gewild toen ik zo klein was, maar ook nu was het een belevenis. Het is niet te doen alles te laten zien, er was zoveel….                                      Twee foto’s van quilts die me bezig hielden: de grote blauwe vanwege het “pluspatroon” , het thema voor de maand juni van het DMQG. Het is gemaakt van spijkerstof (allemaal oude spijkerbroeken moesten er aan geloven) en aan elkaar gezet met sashings van zwarte stof met op de hoeken een plusje in witte stof. Eenvoudig ontwerp met groot effect doordat de spijkerstof niet egaal van kleur is. De andere drie quilts op een rij zijn gemaakt met slice and insert blokken, de manier van werken hebben we op de beurs in Rijswijk laten zien bij de stand van het DMQG, en vervolgens op een bepaalde manier verwerkt. Nu hebben ze alle drie weer een ander groter patroon en hoe leuk is dat om ze zo naast elkaar te zien!  Aan een machinerace heb ik nog meegedaan; in 1 minuut een traject afleggen met de naaimachine en na afloop kregen                                                                                                      de deelnemers een goodybag en het formulier van de rally is vervolgens een lot in de loterij geworden. Bij de stand van Bernina stond een doorzichtige naaimachine aan, mooi om te zien wat er binnenin een moderne naaimachine gebeurt. Bij de winkeltjes heb ik wat garen en stof gekocht en een praatje gemaakt met Maaike Bakker, die bezig was met grappige kleine seizoensquiltjes. Een hapje gegeten in het ruime en vrij rustige horecagebied                                                                 Ook gekeken naar wol, borduurwerk en vilt en dit tafereeltje was wel schattig met die geweldige sneeuwklokjelamp! Om vier uur werd ik opgehaald en zijn we verder gegaan naar de Elzas om een weekje te wandelen en te genieten van de rust en natuur.

Pantone challenge 2018

Van 2 mei tot 10 mei kun je je foto van de quilt of quilttop inzenden voor de Pantone Challenge 2018. Wow, wat spannend, dat ga ik ook doen deze keer. M’n mini quilt is af!

Twentyfive little courthousesteps finding purple
17″ x 17.5″
Hilda de Wit, The Netherlands

Hier is die dan, Twentyfive little courthousesteps finding purple”. De maat van de quilt is 17 bij 17,5 inch en gemaakt van een verscheidenheid aan paarse stofjes. De mooie diepe kleur hier en daar komt door de Oakshotstof, waarbij de schering en inslag van de stof iets verschillen en je grappig genoeg bijna ziet hoe paars als kleur gevormd wordt door een menging van rood en blauw. Door het gebruiken van verschillende stoffen is het ook alsof een blokje er uit springt, maar toch in het patroon blijft. Net alsof je soms ergens uit moet stappen om te zien hoe je er toch wel in past! Voor mij was de quilt een soort “walk down memorylane”  en de ontdekking dat paars nog steeds wel een speciale kleur voor me is. Als er een woord bij past is het wel “faith”. De top heb ik met de hand gepaperpieced en in elkaar gezet. Voor het quilten en de afwerking heb ik gedeeltelijk de naaimachine gebruikt.

Er stromen nu steeds inzendingen binnen en ik heb al wat bekeken. Er zijn hele mooie quilts te zien, van heel paars tot een klein beetje en subtiel gebruik van paars…. Ik ben benieuwd hoe dit avontuur afloopt.

Ondertussen vermaak ik me prima, onder andere met de maandelijkse uitdaging van het Dutch Modern Quilt Guild. Voor april was dat de kleur oranje en ik heb een klein tasje gemaakt met een goudsbloem er op aan weerszijden.                                                           Nog niet helemaal af, want ik ben de voering nog vast aan het zetten, maar vanavond is er de bee en dan lukt dat wel. Verder met de maand mei : Japan. Op de beurs in Rijswijk heb ik een klein stapeltje geweven Japanse stof gekocht samen met Sashiko garen. In een boek van Kathy Doughty, Making quilts, zag ik een mooi patroon                                                                en vooral ook het doorquilten trok m’n oog. Nu ben ik begonnen dit in een kleine vorm te maken, met blokjes van 10 bij 6 cm, en het eerste stukje zit in elkaar.                                                                                                      De naadjes heb ik allemaal open geperst, anders werd het een dikke knoedelboel. De geweven stoffen zijn nog niet zo makkelijk om mee te werken, ze zijn dikker dan de Oakshot stof en vragen meer “keerruimte”. Net als bij de geweven Sari stoffen eigenlijk. Het is wel iets heel anders dan ik tot nu toe gemaakt heb, maar ik vind het mooi spul!  Wat het uiteindelijk gaat worden weet ik nog niet precies, daar kan ik nog even op broeden.

 

Paars

Er is sinds enkele jaren een Pantone Quilt Challenge. Ik heb zo surfend over het net wel al een en ander aan kleuren gezien, maar dit jaar is de kleur Ultra violet”, paars dus (zie website van Bryan House Quilts). Wow, paars, Paars, PAARS!

Wat prikkelt dit nu weer. Het is precies de kleur van m’n lievelingskleurpotlood toen ik een kleuter was en net naar de kleuterschool ging. Kleurplaten en kleurboeken… alles werd paars. Niks niet roze, zoals bij m’n vriendinnetjes of blauw of van allerlei kleuren door elkaar…. nee, paars. Het ging zelfs zo ver, dat de paarse kleurpotlood geheel op was gekleurd en er een nieuwe zou moeten komen. Dat ging mijn kleuterjuf te ver, ze vond dat ik wel verder kon kleuren met de andere kleuren.

Helaas, m’n koppigheid kwam boven en ik stopte met kleuren. Dat leidde tot een stille strijd en duurde een tijdje, totdat mijn juf een paar dagen vervangen werd door een andere juf. Eigenlijk de juf van mijn oudste broer, een lieve oude juf met veel geduld en ervaring. Ze kwam bij me zitten tijdens het kleuren en vroeg waarom ik niet mee deed. Ik kon niet kleuren, want mijn paarse potlood was op. Ze zei niet dat ik de andere kleurpotloden wel kon gebruiken. Ze ging rustig verder met de constatering dat dat een probleem voor mij was. We raakten aan de praat over de kleur paars. Jaja, het was wel duidelijk dat dat een heel bijzondere kleur voor mij was! En toen de eyeopener: “Bijzondere kleuren verdienen iets bijzonders, waar je van houdt daarmee ben je voorzichtig”. Huh? “Als jij de kleur, die jij bijzonder vindt, nu eens gebruikt voor iets speciaals in je kleurplaat?”  Zo stelde ze voor eerst alles op de kleurplaat met de kleurpotloden uit de doos te kleuren en iets wat ik heel mooi vond in de kleurplaat dan te bewaren voor mijn speciale, bijzondere kleur. Wow, dat had ik nooit zo bedacht! Ik ben aan de gang gegaan en ik ben die wijze les van m’n kleuterjuf nooit vergeten!

Nu is er geen sprake meer van zo’n sterke voorkeur voor een kleur. Eigenlijk is het juist rijkdom om alle kleuren van het spectrum tot je beschikking te hebben en af te tasten welke kleuren je waar, wanneer en waarvoor gebruiken gaat. Maar de Pantone wedstrijd vind ik nu een leuke uitdaging, omdat de bovenstaande herinnering zo sterk terug kwam bij het zien van de kleur, de keuze daarvoor en allerlei reacties daar op.

Paars, waar denk ik nu aan… Ja, tal van bloemen als viooltjes, crocusjes, herfsttijloos, en vruchten als pruimen, druiven, aubergines komen voorbij. Maar de ene paarse kleur is de andere niet! Ik duik in m’n stoffenbakken en er komen tal van lapjes tevoorschijn.Er zit gelukkig een kleur paars tussen die goed overeenkomt met de paarse kleur van de pantone wedstrijd. Maar wat zal ik er mee maken? Het wordt in ieder geval een klein quiltje. Tenslotte is het al maart als ik besluit er aan te beginnen en het moet de eerste week van mei af zijn. Ondertussen heb ik meer over de kleur paars opgezocht in het boek van  Kassia St.Clair, Het geheime leven van kleuren. Daarin wordt uitgelegd hoe paars als kleur werd gemaakt en hoe duur het proces vroeger was om de kleur te verkrijgen. Zo was het aanvankelijk een kleur van kleding, die alleen door rijke mensen werd gedragen en een kleur die op macht duidde.

Ik ben met de stofjes aan de gang gegaan en besloot zoveel mogelijk kleuren paars te gaan gebruiken. Zo is het leuk om te zien dat sommige meer naar rood neigen en andere meer blauw bevatten. Er zijn donkerdere, maar ook lichte tinten, effen stofjes, maar ook gebloemde of met stippen. Paars is tegenwoordig  beschouwd als secundaire kleur, ergens tussen rood en blauw in. Omdat er maar kleine stukjes stof bij waren en omdat het een soort “koninklijke” kleur was heb ik ervoor gekozen om het courthouse step blok te gebruiken.Al paperpiecend en met de hand naaiend ontstonden de eerste blokken. Best wel variatie in een kleur. Ik ben nu zover dat ik 25 blokjes heb genaaid, de top in elkaar heb gezet en doorgequilt. Gedeeltelijk met de hand en verder met de machine.  Een binding heb ik niet. Om het beeld zo eenvoudig mogelijk te houden heb ik de rand naar binnen gevouwen en genaaid. Het quiltje is ietsje groter dan 44 bij 44 cm en een “Mini quilt” geworden. Nu nog een naam en een etiket en dan versturen in de eerste week van mei.

Regiodag Noord Brabant oost

Gisteren op stap geweest naar de regiodag van het Quiltersgilde in St. Michielsgestel. Vorig jaar november zag ik geen kans om daar heen te gaan, dus dit was de eerste keer dat ik in De Huif de gildedag mee maakte. De reis er heen ging vlot, hoewel ik enigszins draaierig en vaag misselijk van de bus was geworden. Al die rotondes, verkeersremmende bobbels en slingertjes in de weg door alle dorpen heen waren de oorzaak, maar daarom niet getreurd. Het was mooi weer, de koffie stond klaar, er was al van alles te zien en veel quilters hadden al een plaatsje gevonden. Daar zag ik een paar bekenden uit Veldhoven, Ineke en Monique en ik mocht er wel bij aanschuiven. Kennis gemaakt met nog een medequilter, ook uit Veldhoven, en gezellig gepraat en nieuwtjes uitwisselen alom. Om half elf opende Gerie de dag met gildenieuws en uitleg van het programma.                                                                Ze is haast niet te zien op de foto. Gelukkig werd er later bij de Show and tell wel gebruik gemaakt van het podium. Hanneke Kwakkenbos was uitgenodigd voor het geven van de de workshop. Haar winkelstandje had ik al even een bezoekje gebracht om het bestelde klosje garen op te halen en natuurlijk nog een paar mooie stofjes te kopen. Er bestaan nu eenmaal “unputdownables” bij de stofjes. De workshop omvatte het maken van een ‘Tile blok’, een ‘tegeltje’ zeg maar. Voordat de uitleg daarover begon gaf Hanneke een korte inleiding met foto presentatie en door haar gemaakte quilts in die techniek.   De quilts zijn nogal verschillend, opgebouwd uit blokken of een groot geheel, maar veelal met een wittige achtergrond en dit doet lijken op het voegsel tussen stenen of tegels. De stof wordt volgens een bepaald gekozen patroon met needleturn op de ondergrond genaaid en doordat je geen naadtoeslag gebruikt ontstaat er een smalle ruimte tussen de opgenaaide stoffen waardoor de achtergrondstof duidelijk zichtbaar wordt.                      Ze doen modern aan, maar de eerste quilts in deze stijl zijn in het midden van de 19e eeuw in Amerika gemaakt. Hanneke heeft zelf verschillende quilts met deze techniek gemaakt. We krijgen een bloemenquilt met Kaffe Fassett stoffen op een zwarte achtergrond te zien, een quilt van negen blokken met steeds tenminste een bloem in een blok op een witte achtergrond en de laatste is een blauw met witte quilt van negen blokken die aan onze oud Hollandse tegeltjes doet denken. Een blok van deze quilt gaan we maken bij de workshop en daarvoor hebben we onze meegenomen stofjes in verschillende blauwtinten en onze naaispullen al tevoorschijn gehaald. Wow, deze techniek wilde ik al graag eens leren en nu krijg ik zomaar de kans.                Er is door Hanneke een pakketje gemaakt met het patroon, een stapsgewijze uitleg, freezerpapier met patroon, een mooi stukje blauwe stof en achtergrondstof. Wat mooi en goed verzorgd en wat prikkelt het om direct te beginnen! Tussendoor een lunch, he, daar daar heb ik haast geen tijd voor…. Toch maar even dat broodje kroket halen en wat drinken voordat ik van m’n graat val, hahaha, maar toch. Aan onze tafel wordt hard en geconcentreerd gewerkt, het is even goed opletten waar de patroondelen moeten komen en het naaien is ook een precies werkje. We vinden het allemaal een leuke workshop en geweldig om zo’n mooi blok te maken. Aan het eind van de dag zijn we aardig op weg met ons Tile blok en Ineke heeft ondertussen het patroon van de hele quilt aangeschaft.                                                                                   Zo zien onze blokken er ongeveer uit als we met het naaiwerk kunnen beginnen. Zelfs met alleen blauw en wit als kleur zijn er onmiskenbaar verschillen tussen onze blokken, leuk om te zien. Na de lunch begint de Show and tell, een paar foto’s daarvan  Als laatste aan allerliefst bloemenkransje van een quilter die pas onlangs “besmet raakte met het quiltvirus”, zo vertelde ze. Veel details ook om de krans heen, mooi! Gerie heeft steeds samen met Elly Adema de quilts omhoog gehouden en we hebben alles goed kunnen zien. Nu maar hopen dat ze er geen spierpijn aan hebben overgehouden, want vandaag is er nog een gildedag. Na de verloting met iedereen een prijs konden we inpakken en op huis aan en gelukkig mocht ik met de dames uit Veldhoven mee terug rijden. Heel fijn en hartelijk dank Monique! Natuurlijk ook een hartelijk dank voor Gerie en haar moeder (onze regievertegenwoordigers) voor de organisatie, Hanneke Kwakkenbos, Elly Adema (voor de kaarten en verdere hulp) en alle anderen voor de gezellige dag.

Quiltdag Helmond

Zaterdag 14 oktober was het dan zover, de quiltdag in Helmond! Daarover had ik hier in Brabant al vaak horen spreken en nu ging ik er zelf eens een kijkje nemen. Tassen mee, zelfgemaakte naambadge op, in de trein en vervolgens in stralend weer wandelend door Helmond ’t Hout kwam ik bij de zaal aan. Er stond al een rij voor de deur! Tussen quilters uit alle windstreken waren bekende gezichten, de quiltgroep uit Deurne, Norma van de grensquilters uit Hapert en zelfs Willemien van het Nivon quilten, uit Hilversum.  Om tien uur precies ging de zaaldeur open en vonden we onze plaatsen.                                                             Na een kop koffie en kennismaken links en rechts ben ik even langs de vier winkelstandjes gelopen. Bij Bobbin heb ik een patroon opgehaald dat ik al een tijd leuk vind en nu vast ga maken. Tegelijk maar het tasje met materiaal voor de workshop mee genomen. Om ongeveer half elf begon de vertoon en vertel                                                                                          De mandjesquilt is van een patroon van moda; verder een grote, prachtige Baltimore en twee quilts van de mystery uit 2016 van het gilde van de grensquilters. Zelf had ik de quilt van de kat van ome Willem mee, net af tenslotte. Mijn foto’s zijn veelal bewogen en niet zo mooi geworden. Het weblogstukje van Conny (connyshobbys.blogspot.nl) laat mooiere foto’s van de vertoon en vertel zien en daar is de quilt van mij ook bij.    Tussendoor werden loten tbv Kinderhulp verkocht en al snel was het lunchtijd met soep, fruit en een broodje kroket. Na de lunch ben ik naar de herfstworkshop van Bobbin geweest. We waren goed en wel begonnen na de uitleg over appliceren met vliesofix en freezerpapier of de volgende workshop was aan de beurt. Het ging eigenlijk te snel, maar ik heb het wel goed kunnen volgen en het kussentje thuis mooi afgemaakt.                                                                               Daar hangt ie nu, aan de kast. De krans van dennenappeltjes viel er steeds vanaf en heeft een ander plaatsje gekregen. De quiltdag eindigde met de bingo, uitdelen van prijzen van de loterij en prijzen voor de mooiste naambadge. Dat had nogal wat voeten in aarde, dus kwamen we allemaal later dan gedacht met goodybag en al weer thuis. Verwend, maar ook helemaal moe van het volle programma, alle drukte die ermee gepaard ging en de vele indrukken!

Gelukkig hoefde ik niet te koken, we vierden ’s avonds de verjaardag van zoonlief met een etentje.

Oktober

Al een tijdje weer thuis van vakantie en nu het kouder wordt en herfstig ben ik lekker aan het quilten gegaan. De Quiltalong van Pat Sloan, “the children’s library”, is afgelopen. Dat wil zeggen dat alle blokpatronen en de afwerking gegeven zijn en we hebben het alleen nog zelf verder af te maken. Alle blokken heb ik af en stof voor de sashings heb ik ook in huis. In de afwerking staan allemaal kleine blokjes in de sashings. Verrassing, vond Pat, maar oeioei een heel karwei! Dat lijkt me niets voor mij. Zo’n precies werkje, dat kan alleen maar kopzorg geven en fout gaan. Ik besluit het maar rechtuit rechtaan te maken, dan blijft het een mooie maat voor een quilt en is het niet zo druk. Dus zo ziet het er nu uit als ik de blokken op de stof voor de sashings leg. Het daadwerkelijk in elkaar zetten gaat net even niet zo makkelijk, want de blokken zijn helaas niet precies even groot geworden. Daar ben ik nu mee aan het puzzelen, dat komt.

Met de Qal van het Dutch Modern Quilt Guild ben ik helemaal bij en er zijn al 11 blokjes gemaakt. Nog veertien te gaan en ik ben benieuwd hoe dat uit gaat pakken. Hier staan twaalf blokjes op de foto, maar dat komt door de krul. Door met vliesofix te werken had ik het stukje stof wat overbleef na de krul uitknippen ook gebruikt. Dit leverde nog een krul op, zie het blokje in de rechter bovenhoek. Morgen komt er weer een nieuw blokje. Jaja, ik blijf wel van de straat tegenwoordig en het is wel prettig om lekker bezig te zijn.

Afgelopen donderdag weer naar de bee, volgende week zaterdag naar de quiltdag in Helmond en het weekend daarna een open dag bij de quiltpuzzel… Vlak voor de zomer heb ik daar een paar lappen stof gekocht uit de aanbieding om een quilt te maken uit Love Modern Quilting en die is afgelopen week af gemaakt.  Omdat er stof in is verwerkt met een kat die naar Parijs gaat, denk ik dat deze maar “de kat van ome Willem” moet gaan heten. Het etiket nog erop naaien en dan is deze klaar voor een van de logeerbedden.

Ondertussen ben ik nog kleine boogjes aan het maken voor de rand aan de onder en bovenkant van de Solsnu, een zomerquilt uit de Quiltmania. Daarin heb ik een cirkel van de American Beauty, gemaakt tijdens een Nivonquiltcursus, verwerkt in het middenstuk. Het is een van de projecten in het kader van 17 in 2017 en ik hoop die ook dit jaar af te kunnen maken. Allemaal “modernere” dingen, veelal met de naaimachine te naaien. De Camelot ligt te wachten tot ik daar ineens wel weer mee verder wil, maar het doorpitten daarvan geeft steeds kapotte vingers door mijn onhandig gepruts met vingerhoed en dat vraagt hersteltijd.

In Scandinavie, waar we in september op vakantie waren, hebben we wel mooi handwerk gezien en ik zal binnenkort de foto’s opladen om iets daarvan te laten zien.

New balls please….

Ooit, toen ik nog veel klarinet speelde, kon een dirigent van de harmonie waar ik toen onder andere in speelde wel eens uitroepen “new balls please” om uit een impasse in het oefenen te komen. Nu, met een nieuwe naald in de machine denk ik plots “yes! new balls”. Het gaat geweldig ineens, dus kennelijk was de naald al lang aan vervanging toe. Ik zie in m’n openstaande kast een stapeltje kleine kleurige blokjes en denk die even aan elkaar te maken om de draad boven en onder op spanning te brengen. Nu ik een mooie groep blokjes aan elkaar heb genaaid ga ik het afmaken ook.                                                                                Een vrolijk opbergmandje is ontstaan en misschien kan ik dochter hier alvast een plezier mee doen, De grotere tas, een soort dillybag, is nog niet helemaal afgewerkt, dat zit nog in de planning van 17 in 2017…..

Bij dat project van 17 in 2017 is wel de mogelijkheid om nieuwe dingen te beginnen er in gehouden. Nu merk ik dat de nieuw begonnen dingen ook weer de neiging mee brengen tot stapelen. Daar ga ik even wat aan doen. De kleine projectjes, die voortkwamen uit de gevolgde cursus snijtechniek en vrij werken heb ik afgemaakt. Twee kleine vierkante werkjes van 40 bij 40 cm waren al af, maar de iets grotere van ±60 bij 60 cm nog niet.                                                                Nu is het wel voor elkaar, het is een soort tabletop geworden. Het vrije patroon is ook af. Het was nog wat puzzelen, omdat ik geen bies er langs wilde maken, maar de voorkant naar de achterkant terug wilde slaan en ik ondertussen al doorgequilt had.    Dat is opgelost en het quiltje heeft een plek gekregen. Nu nog een blok van de quilt along van Pat Sloan, The children’s library. Het augustusblok, want juli heb ik even overgeslagen.                                                             Eerst had ik het blok zo gemaakt en vervolgens leg ik alle blokken uit op de stof die ik ga gebruiken voor de sashing.                                                                                                      Dan vind ik de buitenste driehoeken van het blok wat wegvallen en besluit de driehoeken te vervangen door een wat donkerder tint stof die ik in andere blokken ook gebruikt heb                                                              Zo is het beter.  Het juliblok van de quilt along bleek de uitleg over de sashings te zijn, met tal van kleine blokjes tussen de grote blokken en op de hoeken. Ik weet niet of ik dat wel mooi vind en bedenk of ik het zal doen of laten of in een iets gewijzigde vorm maak. Eerst nog twee blokken te gaan in september en oktober.

Het vierde blok voor de Dutch Modern Quilt Guild QAL heb ik ook af.                                                             Zo op het oog ziet het er wat merkwaardig uit, maar wanneer je er meerdere maakt kan er wel een mooi patroon ontstaan.  Op het blog van het DMQG zijn al een aantal mogelijkheden getoond en zo blijkt het blokje erg te kunnen verrassen. Wel een puzzel is hoe ik het steeds weer maak door slechts twee kleuren te gebruiken en nu heb ik in de kast stof van zoveel mogelijk dezelfde kleurtint er bij gezocht. De wit met grijze lijnen stof is er maar bij gesmokkeld. Ik ben benieuwd wat voor blokken er volgen.