Gisteren weer eens een hele dag op stap, wel even lekker weg zonder puppy. Daar wordt door manlief goed voor gezorgd.
Met de rugzak vol naaispulletjes en fototoestel naar de regiodag van het quiltersgilde in Oisterwijk. Ik haalde gelukkig de trein van iets over negen uur, zodat ik niet op het laatste moment binnen kom vallen. Daar heb ik een hekel aan, dat gehaast, en nu kon ik dus rustig rondkijken en kennis maken. De quiltshop uit Etten Leur was er.
Bij de tafel om je aan te melden, muntjes en een pakketje in ontvangst te nemen, was ook de mand met tipi-driehoeken. Wat zijn er al veel binnen gekomen, de mand puilde uit! Er zijn nog niet genoeg en we worden bij het welkomspraatje aangemoedigd nog driehoeken in te sturen. Hoeveel er nodig zullen zijn is me een raadsel, maar ik ben benieuwd naar het eindresultaat volgend jaar mei. Er zijn veel leuke driehoeken!
Een fijn plekje gevonden bij quiltsters uit Eindhoven, naast Tonnie uit Wanroij, tegenover Lizet uit een plaatsje in de buurt van de Efteling. Gezellig. En nu zag ik een naai etuitje ook gemaakt van cathedral window blokken, maar dan praktischer. Deze blokken waren in elkaar gezet als een soort buideltasje en daardoor is het niet erg dat het niet stevig is. Het is nu een tasje waar alles los in zit en z’n plekje wel vindt, zelfs een grote stofschaar.
Bij mijn naai etuitje is die slapheid van de blokjes juist een probleem, want het etuitje geeft de inhoud rommelig terug, terwijl ik mooie vakjes voor allerlei spulletjes had gemaakt en ondertussen merkte dat lang niet alles wat ik bij me wil hebben er in past. Dat ga ik mooi een keer veranderen.
Het programma is even omgegooid. We begonnen met de lezing van Klazien Hoomans. En dat is een leuk verhaal met geweldige illustraties van meegenomen quilts.
Er zijn zeer veel, ze komen uit een heel aantal tassen en variëren van patroon en maat. Een heel quiltleven trekt voorbij, Klazien zegt “vijfentwintig jaar quilten zit in die tassen” en wij beleven daar iets van mee in ongeveer twee uur tijd. Onderstaande foto’s zijn van een miniquilt en een detail van een snailtrailvariatie.
Elke quilt kent een verhaal van maakproces tot aan waar de quilt nu is en hoe het er mee gaat. Momenten van herkenning in het verhaal, verkleuring, verschil in verwachting en hoe het uitpakt, foutjes ontdekken en oplossen, (klein)kinderen die ieder op hun eigen manier van de quilts genieten, maar ook interessante opmerkingen over ontwerpen en een patroon maken, over kleur en vorm. Daar had ik nog wel wat meer over willen weten, maar de tijd is eigenlijk te kort want de lunch wordt aangekondigd. Op naar de kroket op brood. Er zijn dames over aan het morren, iedere keer weer, maar er is een vegetarisch alternatief en het heeft wel iets “ouderwets Hollands gezelligs” vind ik. Zo eet ik lekker een keer in ’t jaar brood met kroket.
Na de lunch beginnen we met de workshop. Het pakketje dat we aan het begin van de ochtend kregen wordt aangevuld met het patroon en instructieblad. Een hexagonpatroon, zoals Klazien dit gebruikt heeft in haar quilt “waltzing Mathilda”.
Aan de slag dus. Links Tonnie met roze, tegenover me Lizet met roodachtige stof, ikzelf met paars, m’n lievelingskleur toen ik een kleuter was en deze kleurpotlood uit de kleurdoos helemaal opgebruikte terwijl de rest van de potloden nog lang mee gingen, tekenen, knippen, passen, naaien…
Nu we geen lezing meer hebben – tijdens welke we kunnen naaien, zoals het meestal gaat – praten we honderduit over allerlei werkjes, die in kasten belanden of spoorloos verdwijnen. Wat te doen met oefendingetjes enz. en nu dit blokje…?! Ach, hoor ik naast me, als je er nog een plat zakje met lavendel bij in stopt is het best een leuk en lekker geurend onderzettertje voor een theepot…. Dat is een goed idee! Het paarse kleurtje past weliswaar niet zo super in m’n keuken, maar daar is wel meer wat niet zo goed staat en m’n vilten onderzettertje is toch bijna aan z’n eind. Het blokje kreeg ik niet helemaal af , maar thuis was het zo gepiept en de theepot staat er al op.
Beter dan in het laadje met kleine pakketjes en kits die ooit (af)gemaakt kunnen worden. Tot slot werd er een soort quiltbingo gehouden. Het duurde nog een hele tijd voordat er in de zaal mensen “drie rijtjes vol” hadden, maar op het eind gebeurde dat met hele groepen. Er waren veel cadeautjes te geef en ook ik mocht een keuze maken.
Tot mijn groot geluk lag daar het “Handboek voor patchwork en quilts” van Karin Pieterse. Die leen ik geregeld van de bibliotheek, maar nu kon ik ‘m zelf bemachtigen! Met een gekocht lapje Kaffe Fassett quiltstof en een paar lappen bloemetjesstof uit een uitdeelbak toog ik helemaal gelukkig naar huis.
Elly en Hanneke van de organisatie, Klazien Hoomans en de quilsters bij wie ik aan tafel zat, hartelijk bedankt voor de leuke dag!
Lapjesland 