Twentse welle

Gisteren was ik op stap naar Enschede. Een van onze zoons heeft een nieuw woonstekje gevonden daar en er is bovendien nog tot 4 januari een tentoonstelling van artquilts te zien. Die ik graag wilde bezoeken, dus ’s middags naar het museum de Twentse Welle.

                                                                Het museum ligt in de wijk Roombeek. Een bijzondere omgeving, geheel vernieuwd na de vuurwerkramp. Het museum is nieuw, maar sporen van de huizen van voor de vuurwerkramp zijn in de bouw behouden en dat maakt het wel bijzonder. In de zalen waar de quilttentoonstelling was was dit niet zo te zien, maar in de zalen erachter wel.

                                                                Daar was een tentoonstelling van Noorderlicht. Peter had deze eerder gezien in Groningen en Leeuwarden met de fotoclub, maar ik was daar niet bij. Nu zag ik deze tentoonstelling alsnog en een paar gegroepeerde beelden vond ik zeker de moeite waard

                               Vier foto’s, de vier seizoenen, van volkstuintjes op het oude terrein van vliegveld Tempelhof in Berlijn bijvoorbeeld. Op een “patchwork” manier samengesteld. volgens de begeleidende tekst. En een ander hoopgevend project uit Finland

                waar een beeld gegeven wordt van plaats geven aan asielzoekers. Er waren veel meer beelden te bekijken, maar in het museum komt het meer tot z’n recht en als er nog grijze dagen zijn tussen nu en 4 januari kun je daar gaan genieten. Maar nu de quilts. Die waren tentoongesteld in twee zalen.

                                                                Hier twee overzichtsfoto’s. Door de schermen is op deze foto’s niet alles te zien, want op de achterkant van de schermen hangen ook weer quilts. Het waren niet zo veel als vorig jaar in Gent en een paar heb ik elders al eens gezien. Toch een paar foto’s van werken die ik echt mooi of prikkelend vond. Te beginnen met de driedimensionale

 de catwalk. Vrij klein werk, fijntjes, impressief. Ik ben vergeten te registreren wie deze gemaakt heeft, helaas. Er is wel een catalogus van de artquilts uitgekomen, daar zal het in staan.

Een prachtig object van piramides, fascinerend. Zeker met het licht en de spiegel eronder.

Ik wilde wel dat ik zoiets kon maken zeg. Het ziet er eenvoudig uit, maar dat is vaak zo bedrieglijk. De tekst in de catalogus

                         En een paar foto’s van quilts aan de wand: een boom en diens schaduwbeeld

Duizend acres (bepaalde landmaat, vrij groot dus) vond ik erg mooi. Precies een beeld wat past bij het thema indertijd (jaren ’80) van natuurbehoud en het fryske gea, “bewaar het land” en waar toen ook een mooie fototentoonstelling van was. Die ruimte, de grootse grijswitte wolkenlucht en de omploegde grond zijn prachtig weergegeven.

Kiezel en mos, gemaakt van vilt op een donkere stoffen achtergrond, detailfoto.                                                                Grappig is wel dat wanneer je van een zaal in het museum naar buiten kijkt je allemaal stenen als plaveisel ziet en dat dat ook een beetje zo’n indruk geeft 

Na de thee maar weer op huis aan. In de kerstvakantie hebben we nog twee leuke uitstapjes in zicht. Hidde heeft meegedaan aan het maken van een enorm groot blok van ledlampjes voor een soort van “lichtjesroute” in Amsterdam. (voor meer informatie: http://www.amsterdamlightfestival.com/programma/2014-2015/illuminade/alley-of-light/: of http://www.sergeschoemaker.com/works/alley-of-light). Het was een hele klus, zoveel lampjes in rijen te solderen. Een paar vrije weekenden en dagen zijn er aan gespendeerd door een groepje  technisch handige jongemannen om het plan uit te voeren.                                                                                          

Je kunt tussen al die lichtjes door lopen en dat geeft een bijzondere ervaring zo schijnt het. Nou, ik ben benieuwd, we gaan het een keer proberen. Mirjam heeft ons uitgenodigd voor een middagconcert voor kinderen waaraan ze heeft meegewerkt bij het tot stand komen. In de Belgische metro is al een aankondiging te vinden. Het wordt een theatraal muziekverhaal geïnspireerd op het boek Alice in Wonderland.

Dat wordt in een concertzaal in Antwerpen uitgevoerd en het lijkt ons leuk om er bij te zijn. Verder rest me iedereen een gezellige kerst te wensen en een goed en creatief Nieuwjaar!

 

En verder met de sterren

De wichtelmannetjes zijn af. Het is een slinger geworden van zeven mannetjes en ze zetten allemaal hun beste beentje voor.

                                                               Ondertussen had ik even niet opgelet welke beentje, zodat er vier links over rechts gaan en drie rechts over links, maar dat mag de pret niet drukken. Nu nog de krans van takken waar de mannetjes aan komen te hangen. Voorlopig hangen ze even aan haakjes waar feestslingers aan hingen bij verjaardagen, toen de kinderen klein waren.

De sterren worden langzaam meer en meer. Ik heb nu 34 hele sterren af en nog 4 in onderdelen liggen. Er gaan 28 sterren op de meter als ik ze neerleg in rijtjes afwisselend van drie en vier en met hexagonnen  er tussen.

Zo, zeg maar. Dan zou ik nog 18 hele sterren moeten maken voor een loper van 2 meter, maar ook een heel aantal halve sterren om een rechte rand te krijgen. Voor de zekerheid heb ik in de kast gekeken naar donkerblauwe stof en daar heb ik denk ik wel genoeg van.

Twee keer een halve meter en een fat quarter. Oef, dat ziet er op deze foto maar flets uit. De bovenste stof is dezelfde als die op de foto waar de sterren op liggen! In ’t echt hebben de donkerblauwen ongeveer dezelfde diepblauwe tint gelukkig.

Ik zag op een blog dat de hexagonnen ook opgebouwd kunnen worden uit drie mallen van de zespuntige ster. Daar is wat voor te zeggen, daar ga ik nog even over denken….

Of het nog gaat lukken met de kerstbomenquilt weet ik niet, want tussendoor ben ik begonnen om een kussenhoes te maken voor mijn oudste broer. Hij is ernstig ziek en een kussen kan hij goed gebruiken, maar z’n kussenhoes is een beetje zozo lala. De hoes wordt in z’n favoriete kleur: geel.

Het patroon van Waltzing Mathilda wat we onlangs kregen van Klazien Hoomans leek me wel wat voor hem. Hij heeft indertijd wiskunde gestudeerd, houdt van regelmatige patronen en bij Klazien haar patronen is zoiets te zien en komt dat eigenlijk terug. Even puzzelen hoe ik het geheel zo krijg dat het past over het ronde kussen van mijn broer. Het is handig dat we de mallen geplastificeerd en al kregen, klaar voor gebruik! Ik ben nu aan het doorpitten. Voor de smalle rand om de gele stiprand straks en de achterkant heb ik een donkergroen klein ruitje van dunrovenstof. Het is wel een royaal kussen, met een straal van 25 cm. maar dan heb je ook wat. Ik hoop dat het snel af komt en hij het mooi vindt.

Soms kijk ik op verschillende bloggen van medequilters en bij de zondagsteek zie ik dat er onlangs een borduurpatroon is verloot. Het is van een merklapje uit de Ariadne indertijd wat ik ook ooit borduurde. In een heel andere kleur

De rode is van Jeanneke van de zondagsteek en de blauwe is van mij. De mijne is al ingelijst en ziet er daardoor strakker uit, maar de spiegeling van het glas zorgt voor een beetje verkleuring van de hertjes. M’n initialen, van mijn meisjesnaam zijn hzg, dus niet de afkorting van “Handwerken zonder grenzen” in dit geval. Grappig om te ontdekken!

Sterren en ’t geheel

Er zijn weer een paar sterren in elkaar genaaid. Nu ik de sterren op een andere manier uitleg op de achtergrondstof, bedenk ik me dat ik beter eerst een paar keuzes kan maken voordat ik nog meer sterren in elkaar zet. Misschien heb ik wel een aantal halve sterren nodig om tot een lopertje te geraken in plaats van hele. Nu Corrie, op je voorstel een paar foto’s gemaakt met verschillende mogelijkheden, maar wat te kiezen?

Zoals ik eerst de sterren neerlegde op de donkerblauwe achtergrond heb ik aardig wat sterren nodig voor een loper van ± 2 meter lang.

Op de foto liggen de sterren op de stofbreedte van 1.10 m en met de achtergrondstof in dezelfde ruit mallen als die waarmee de sterren zijn gemaakt. Er zijn ondertussen al meer sterren genaaid. Elke ster komt maar één keer voor tot nu toe. De breedte van de loper is ± 50 cm. Dat is een mooie maat voor onze tafel, maar zoveel sterren op een klein oppervlak oogt druk. En  ik heb niet meer zoveel verschillende stofjes voor de rest van de sterren als ik door wil gaan met een ster per stofje. Als ik de sterren op de achtergrondstof leg met hexagonnen er tussen ziet het er zo uit

  ,

 

maar het kan er ook zo uit zien afhankelijk van hoe breed ik de loper maak: een rijtje van drie sterren onder elkaar afgewisseld door vier sterren onder elkaar of alleen rijtjes van drie sterren onder elkaar. En de ruimte tussen de sterren aan de rand?

Opvullen met halve sterren? Of alleen achtergrondstof? Maar dan zou ik wel eens niet genoeg donkerblauwe(?) achtergrondstof kunnen hebben en moet ik andere stof toevoegen. Kan ook mooi zijn, maar ik heb nog niet gekeken in m’n bescheiden voorraadje of ik een stofje daar voor heb. Ik heb eigenlijk niet zoveel van dit soort stof. Die met kleine motiefjes en wat “antiekerig”, zoals sommigen dat noemen. De sterren heb ik vooral van restjes en rolletjes stof gemaakt, omdat het me wel leuk leek om eens iets met dit soort stof te maken. Het is een gepuzzel.

De sterren lijken wel kleiner geworden overigens nu ze met hexagonnen er tussen op de achtergrondstof uitgelegd zijn. Ik heb alle foto’s gemaakt staande op een stoel terwijl het lopertje in wording op de eettafel ligt, steeds vanuit dezelfde opstelling dus. Grappig wat kleuren en een patroon kunnen doen.

Ik ga even rustig nadenken en ik ben benieuwd wat jij er van vindt. De keuze van achtergrondstof heb ik al gemaakt dankzij jouw advies en die van Annie, bedankt.

 

feestelijke tijden

Aan het eind van het jaar neemt de drukte hier hand over hand toe. Behalve Sinterklaas en kerst vieren we binnen het gezin ook een paar verjaardagen. Ik heb al weer een paar appeltaarten gebakken en lekker eten gemaakt. En één cadeau dat ik kreeg voor mijn verjaardag is een quiltboek. Een hele mooie van Yoko Saito.

                                                                                  Er staan prachtige blokken in en ik ga daar vast een keer mee aan de gang, hoewel ik nog nooit een quilt met allemaal applicatieblokken heb gemaakt. Maar kijk nu

                                                                hoe toepasselijk, die puppy. En allemaal blokken om een alfabet te maken. Op de foto de “G” van giraffe, maar er is ook de “C” van cactus, of de “S” van slak en dat heel aantrekkelijk uitgevoerd. Toch beslist de moeite van het proberen waard als ik weer eens wat af heb.

Na de kerstquilts gezien te hebben bij de regiodag heb ik ondertussen ook m’n half afgemaakte kerstquilt van vorig jaar tevoorschijn gehaald. Die wil ik nu proberen af te maken, zodat die in de keuken kan hangen als afwisseling van het kippenquiltje. Te zijner tijd kan ik nog wel een paar leuke kleine quilts maken voor in de zomer en herfst, dan wisselt de quilt in de keuken per seizoen en dat lijkt me wel wat. Vooralsnog toekomstmuziek, want o, o, het valt niet mee om allerlei foutjes te verbeteren bij het kerstbomenquiltje!  Zucht, veel te snel en voortvarend willen zijn indertijd….  Nu moet ik eerst een plannetje verzinnen om oplossingen voor de foutjes te kunnen uitvoeren en niet steeds sneller willen dan ik kan.

Uit de bieb heb ik het leuke kerstboek gehaald van Dorthe Jollmann ter verhoging van de feestvreugde. Deze leen ik elk jaar wel een keer met kerst in zicht, en elke keer vind ik het weer mooi.

                                                               Mooie patronen van engeltjes, kerstmannen, kerstbomen enz.,maar ook een slinger van wichtelmannetjes. Onweerstaanbaar deze keer, want het is leuk om al m’n rode stofjes eens te gebruiken en het patroon om die mannetjes te maken is niet moeilijk. De houten kralen die ik zou gaan gebruiken voor het hoofdje zijn te klein en daar heb ik ondertussen nieuwe, grotere voor gekocht. De zes wichtelmannetjes van mij zijn nu van verschillende rode stoffen en twee staan klaar om aan de slinger te kunnen rijgen. De handjes, in de vorm van kleine houten kralen zoals bij de voetjes, komen er dan aan.

                                                                                  Ze staan hier gezellig naast elkaar te leunen tegen de computer tot de andere vier af zijn. Voor de echte kerstboom, die we meestal pas vlak voor kerst gaan kopen, ben ik begonnen om nog een aantal kleine kerstsokjes te maken. Die kunnen in de boom hangen en daar kan dan wat snoep of chocola in gestopt worden. De stof heb ik al geknipt. Hoewel…. misschien is dat wel vragen om moeilijkheden met een puppy in huis. Ik herinner me van de andere honden dat in hun jeugd de boom af en toe voortijdig omging… de toentertijd gesneuvelde ballen vervingen we voor kunststof exemplaren, die ook al door de kamer hebben gestuiterd en daardoor weer een uitdaging vormden! Juist. Die sokjes hebben geen haast dus. Het is leuk om te maken, maar ze hoeven bij nader inzien niet dit jaar al af en in de boom. En alle sterren?

Dat komt ook wel, maar haastige spoed is zelden goed. En het is leuk om af en toe een ster te naaien, dan duurt het maar wat langer voordat het een loper is geworden. Het is op dit moment wel wat piekeren over de achtergrondstof. Welke kleur?  Donker of licht? Welke vorm? Hexagonnen of gewoon dezelfde ruiten als waaruit de sterren zijn opgebouwd?

Dat laatste is een punt van aandacht. Want zoveel kartonnen malletjes heb ik niet om ook alle achtergrondstof in een keer te verwerken tot ruiten tussen de sterren. Ik heb al ±200 malletjes in gebruik en nog ±50 om te gebruiken over. Het is een lastige maat en een gezoek om die maat te vinden. Als ik nu eerst de achtergrondstof kies en alvast een aantal sterren aan elkaar maak dan kan ik de malletjes daar uit halen en gebruiken voor de rest van de achtergrondstof. Maar ja, wat te kiezen? Misschien heb je wel gelijk Corrie, de donkere is wel mooi. Maar toch even wat mogelijkheden op een rij, dat is goed met foto’s te doen en handig om een keuze te maken. Suggesties zijn welkom.