Het Gemeentemuseum in Helmond

Meestal is een leuk uitstapje op zondag een bezoekje aan een tentoonstelling, zeker als het niet zo mooi wandelweer is. Zo kwamen we onlangs terecht in het Gemeentemuseum in Helmond. Daar is een mooie tentoonstelling van Vlisco, gecombineerd met een tentoonstelling van werk van Yinka Shonibare. De flyer vertelt dat de Vlisco dessins voor deze Brits- Nigeriaanse kunstenaar een bron van inspiratie zijn en hij de stoffen gebruikt in zijn werk. De entree van het museum is geheel in stijl…. je “stroomt” als het ware op de golven naar binnen.                                                                                                       Op de begane grond is een zaal met uitleg over de stoffen en het maakproces van Vlisco. Weer leuk om te zien, stofstalen, stalenboeken, houten printblok, enz., maar ook etalagepoppen gekleed in jurken van Vliscostof. Het is een kleurig geheel en het pakt je helemaal. Alles draait om kleur en bijzondere patronen             Er is natuurlijk veel meer te zien dan op bovenstaande foto’s, maar dat is voor u om te gaan bekijken…. We gingen daarna naar boven voor de toepassing van de stof in het kunstwerk. Op zondag is er een rondleiding en uitleg door iemand van het museum en dat is zeker wel de moeite waard. Het geeft veel achtergrond aan wat je ziet                                                                In een kleine ruimte voorafgaand aan de tentoonstelling is het mogelijk beter kennis te maken met de kunstenaar Yinka Shonibare door tekstborden en video. In de zalen op de eerste verdieping van het museum waren opstellingen te zien, schilderijen en tableaux, tenminste als het zo heet. Ze waren maatschappijkritisch, prikkelend en grappig, maar ook toch wel mooi om naar te kijken. Arme Nelson, held van Great Britain, kwam nu anders aan z’n einde dan bij de slag bij Trafalger als we de schilderijen bekijken. Jurkjes, gemaakt van de Afrikaanse stoffen, waren nu in een modelletje uit de tijd van Koningin Victoria gegoten en dat maakte bepaald indruk, want bij ons kijkers bracht het een lach op het gezicht.                                                                                                                                                 Mocht je je vervelen of somber worden van grijs of regenachtig weer…. gewoon op stap gaan, naar Helmond. Naar de tentoonstelling UN a UN in het gemeentemuseum. Dat kan nog tot 18 maart 2017. Het is vrolijk, inspirerend en echt de moeite waard.

Regiodag Brabant Oost, november 2016

Oei, dat is lang geleden dat ik een blogje schreef, maar nu dan toch een stukje. Over de regiodag. Op donderdag 10 november ging ik er naar toe. Deze keer vergezeld van Fia. Ze wilde wel een keer komen kijken nu ze zo graag en veel aan het quilten was geslagen sinds de quiltcursusweken bij het Nivon. Ook Rita en Els zijn naar Oisterwijk gekomen en daar treffen we elkaar aan in de Tiliander.

Bij de aanmelding in de zaal kregen we een lootje en op het podium lagen de pakjes die bij de lootjes hoorden. Fia trof een boek, Rita en Els een stapeltje tijdschriften en ik werd blij gemaakt met een zakje lapjes. Gerie opende de dag met een welkom en gildenieuwtjes.                                                                Daarna werd het overgenomen door Christien van de winkel Carol Cox om de workshop “traboutis” te geven.                                                                                                     De pakketjes werden uitgedeeld met fijne dunne lichte stof, een kerstpatroontje, vulling en draad, een stukje mul en drie kersstofjes. Nou…. dit gaat niet gemakkelijk worden of snel even af. Dit vraagt veel geduld en handigheid, want al snel komen we er achter dat er hulpgereedschapjes zijn om deze vorm van handwerk te vergemakkelijken en die hebben we niet. Daarom niet getreurd en gewoon aan de slag. Op het prikbord zijn voorbeelden te zien van de hulstblaadjes en besjes.                                                                                   Om de blaadjes goed op te vullen komen er ineens wel tips door als “de vulling wat door het oog van de naald doen en dan door de mul trekken. Het werkt en gaat beter dan met het sateprikkertje. Het blijft toch een oefening in geduld! De laatste quiltcursus die ik volgde, in Morgenrood afgelopen oktober, bood de mogelijkheid het appliqueren onder de knie te krijgen en daar was de techniek van boutis bij. Dat had ik toen maar overgeslagen, want het leek me technisch te hoog gegrepen. Maar ik kom er dus niet zo maar van af en ik ga het nu toch proberen. Pfff, het valt me niet mee. De Show and tell  zorgt gelukkig voor wat afleiding en ontspanning. Niet alle quilts heb ik op de foto of soms is een foto niet zo mooi of wat onscherp geworden en niet hier geplaatst, maar om een indruk te krijgen van het getoonde moois:                                                                                                                                                    Helaas was er deze keer geen gastspreker uitgenodigd en dat programmaonderdeel miste ik eigenlijk wel. De broodjes waren lekker, de workshop en begeleiding aardig en het was als van ouds gezellig met veel gepraat over en weer, uitwisseling van nieuwtjes en ideeën, en erg leuk om nu ook met medequilters van de Nivongroep bij de regiodag te zijn.                                                              Toen we de dag om drie uur afsloten was ik zover dat de blaadjes en de besjes opgevuld zijn en er zelfs twee stukjes rode kerststof tot besjes zijn omgevormd. Nu nog de blaadjes afmaken, een randje er omheen en doorquilten. Voor de kerst, moet lukken toch?