Leuk verjaardagscadeau

Vorig jaar november kreeg ik een bijzonder verjaardagscadeau, een uitnodiging om samen met dochter Mirjam naar een tentoonstelling te gaan. Mirjam stelde de tentoonstelling van European art quilts voor in het MIAT in Gent, maar het mocht ook wat anders zijn…

Nou, nee, de voorgestelde tentoonstelling leek me een prima idee en afgelopen weekend ging het dan ook gebeuren. Op naar Antwerpen, naar Mirjam, en vandaar een dagje naar Gent.

Het MIAT is een textielmuseum, zo ongeveer als het museum in Tilburg, en er was veel te zien over spinnen, weven, verven. Een heel tijdsbeeld wordt gegeven en allerlei oude gereedschappen, getouwen en machines zijn er te zien. Zelfs een spinning Jenny.

Ook weer de boeken met kleine stukjes stof die indertijd geproduceerd zijn. Geweven, danwel bedrukte stof.  Bij de Vlisco tentoonstelling van het afgelopen jaar in de Dutch design week in Eindhoven heb ik ook een aantal van die boeken staan bewonderen. Fascinerend. Wat zou ik daar graag es in willen bladeren en het verhaal erbij willen horen….  Barbara Brackman doet dat voor stoffen uit Amerika, maar wat hier ontworpen en gemaakt is heeft ook een verhaal en daar ben ik wel eens nieuwsgierig naar.

Jammer dat er niets in werking was van de spinmachines en weefgetouwen en -machines, maar er worden wel workshops gegeven van zeefdrukken op textiel, indisch blokprinten, stof decoreren, verven met natuurlijke verfstoffen enz. waarvoor een programma op hun site staat en je er voor op kunt geven. De werkruimte is wel uitnodigend en misschien kan ik wel eens aan zoiets meedoen. Het lijkt me leuk en Gent is ook niet de andere kant van de wereld tenslotte.

De tentoonstelling is in de expositieruimte, een grote hal waar weefmachines opzij geschoven zijn en ruimte is gemaakt om de art quilts tentoon te stellen. Sommige lagen op grote kisten, andere hingen aan de muur of gewoon vrij in de ruimte. Er waren ook driedimensionale stukken bij die goed tot hun recht kwamen zo. De quilts waren zeer verschillend en er waren erg mooie bij. Sommige quilts had ik al eens gezien, waaronder een quilt van Mirjam Pet. We wonen in hetzelfde dorp en haar werk is af en toe te zien geweest in een locatie in het dorp.  Een quilt van Jette Clover zag ik op een foto in Quilt & zo, maar nu in ’t echt, mooi! Die letters, zeefdrukken, het doet in de verte wel wat denken aan H.N.Werkman.

Een van de quilts toonde een soort van “naaldtekening”. De kunstenares had steeds een bepaalde kleur garen in het spoeltje en naaide deze helemaal op zoals de naald min of meer zelf z’n weg vond door de stoflagen, om dan met een andere kleur hetzelfde te doen. De witte stof werd zo doorkruist met gestikte lijnen van allerlei kleuren en in allerlei patronen. Mirjam zei dat het wel leek op “doodelen”, maar dan met de naaimachine en daar zit wat in. We vonden de quilt mooi geworden. Eigenlijk wel uitnodigend om zoiets zelf eens te proberen. Helaas hebben we er geen foto van kunnen maken. Fotograferen van deze tentoonstelling was verboden.

Wel heb ik een deel van de tentoonstellingsflyer gescand om nog iets van een beeld te geven. De tentoonstelling is bijna afgelopen en reist verder naar een ander museum.

Na het bezoek aan het MIAT zijn we nog door de stad gelopen en toch nog even kijken bij de mooie winkel voor kant en linnen in het oude stadsdeel in de buurt van Het Steen. O,o,o, wat een mooie etalages! Zelfs in de tijd van de uitverkoop maken ze daar werk van.

Mooi, fijn linnen en kant. En zeer betaalbaar, maar ja, je kunt niet alles hebben en mijn linnenkast zit nog behoorlijk vol, maar aantrekkelijk is het wel. Vlak om de hoek van de winkel hebben we thee gedronken, en een lekkere taartpunt erbij. Echt nog een beetje jarig gevoel. Daarna maar weer eens terug, op huis aan. Mirjam naar Antwerpen en ik weer sporen naar Eindhoven. Een mooie dag, bedankt Mir!

En nu…. de randjes… Je hebt gelijk Corrie, twee meter is een heel eind. Gelukkig gaat het in min of meer hapklare brokjes. Het is te overzien. Hoe ik het ga verwerken weet ik nog niet. Daar zijn af en toe wat ideetjes over aan het opkomen, maar er is nog alle tijd voor. Ik ben ondertussen alweer aan de gang met randje zeven en acht. Eind van de week komen de nieuwe…

Ufo’s en zo…

Zaterdag, boodschappendag, en ik vind een nieuwe Quilt & zo met een aantrekkelijk borduurgarenmapje er in. Misschien is dat wat om van mijn vouwquiltblokjes te maken. Die blokjes maakte ik na een quiltcursus over vouwwerk. Ik vond het zo leuk om te doen en oefende bovendien de manier van werken om het niet weer snel te vergeten. Een heel stapeltje blokjes heb ik nu, maar ik wist steeds niet precies wat het zou kunnen worden. Een naai etuitje heb ik niet en lijkt me reuze handig. Het idee om zoiets te maken speelt al geruime tijd door ’t hoofd, maar hoe ik dat precies wil maken weet ik nog niet.  Daar ga ik es goed naar kijken en over nadenken straks. Eerst de top van kerstboompjes aanpakken.

Het geheel zit weliswaar in elkaar maar de linkerkant is iets korter dan de rechter en dat wil ik wel even gaan verhelpen, voordat ik de quilttop weg kan leggen. Dit gaat sowieso een ufo worden, maar daar ben ik gelukkig niet de enige in en dat maakt al wat geruster. In het redactioneel van Quilt & zo lees ik over plannetjes naast van alles waarmee Tineke aan het werk is en tegelijkertijd steeds nieuwe impulsen daarnaast krijgt. Dat komt me bekend voor. Ronduit aardig om te lezen is het dat veel meer ervaren quilters ook hobbels en kuilen kennen, zijweggetjes en ommetjes! En het leuk vinden en waarderen. Het quiltvirus denk ik, Annie heeft vast gelijk.

Bij de quiltgroep van Morgenrood wordt eens per jaar een ufoweek georganiseerd. Volgende week is dat het geval, maar deze keer doe ik niet mee. De afgelopen cursus werd ik ziek en ben ik niet echt begonnen met de caleidoscoop. In de nieuwsbrief van Nivon afdeling Brabant is een verslagje van de quiltcursus in oktober te lezen.

Voor degenen die het niet ontvangen hebben is het hier misschien te lezen. Ik heb ondertussen wel mooi werk gezien, doordat Corrie me met tekst en foto’s op de hoogte hield en ik ben benieuwd hoe ver jullie nu zijn met het caleidoscooppatroon. Misschien is na de week een ufo toch een affo geworden. In ieder geval allemaal veel succes en quiltplezier gewenst!

Zaterdag is ook de dag waarop nieuwe randjes rondgestuurd worden. Dit jaar is dat project begonnen, elke week drie randjes borduren, en hoewel ik me niet heb aangemeld bij de website ben ik ook mee gaan doen.

Dus vandaag of morgen zit ik te borduren achter de computer! Een heel nieuwe ervaring. Ik hoop het wel vol te houden, zo groots is het tenslotte ook weer niet, maar ik weet niet helemaal zeker of het lukt. Als de randjes ingewikkeld worden zal ik ze maar uitprinten. Dat is makkelijker tellen. Van de randjes, die andere deelnemers gemaakt hebben, heb ik al verschillende bekeken en ik ben niet de enige met een eigen keuze. Het blauwe en rode borduurgaren heb ik vervangen voor groen (kleurverlopend) en wit. Ik ben benieuwd hoe het geheel er bij eenieder uit gaat zien aan het eind van het jaar.

Kerstbomen in januari

Zo, de eerste dag na de vakantie, afgelopen maandag dus, de kerstboom maar aftuigen en naar buiten zetten. De kerstspulletjes gaan weer in de dozen. Een engeltje is stuk gegaan, maar een klein boekje van Rudolf, the rednosed reindeer, en het gemaakte sokje zijn erbij gekomen.

Niet alle kerstbomen zijn nu het huis uit, want het stapeltje boompjes wat tot een quiltje gemaakt zou worden ligt nog op mijn werktafel te wachten naast wat overgebleven kerststof. He, dat is me wat. Ik kan dat niet zomaar snel in de kast stoppen. Straks…, eh… in het najaar, weet ik vast niet meer hoe en wat met de boompjes te doen. Het is denk ik een goed idee om de top af te maken en het zelfs misschien te sandwichen voordat het in de kast terecht komt. Bovendien was het wel leuk om die boompjes te maken, dus ik pak alle boompjes bij elkaar om verder te gaan.

Het lastige is nu dat ik eigenlijk een beetje globaal werk met een patroon, want ik ben al een paar keer van plan veranderd. Eerst zou ik een rand van kerstboompjes langs een middenstuk maken en op het middenstuk zou de echte kerstboom dan kunnen staan.

Maar bij nader inzien vond ik het oorspronkelijke patroon van vier bomen op een rij en vijf rijen boven elkaar toch leuker en besloot ik het zo te maken. Het patroon staat op een a4tje en kreeg ik een keer; het is Amerikaans en in inches. Het leek me geen probleem, ik dacht  het wel in centimeters uit te kunnen voeren. Zo moeilijk was het patroon niet, kortom ‘moet lukken’.

Jaja, dat bleek dus vragen om moeilijkheden en het eerste probleempje waar ik tegen op liep was een tekort aan stof. Die van de hartjes, die een kadertje om de boompjes zouden gaan vormen. Vlak voor kerst maar naar de quiltwinkel, maar de stof was er niet meer. Wel een passende andere en die heb ik meegenomen. Maar ik had al een paar kadertjes genaaid en die heb ik smaller gemaakt, zodat de nieuwe stof de tussenstroken konden worden. Snel de blokken in elkaar genaaid en een randje erom heen…… oeps…. he verdikkie, de toppen van de kerstboompjes zijn in de naadjes weggevallen. Pieker, pieker, wat nu? “Nou niks”, volgens een van de kinderen. “Dat is toch altijd zo met kerstbomen”, hoor ik. Huh? “Ja, als je de kerstboom in huis haalt pak jij altijd de snoeischaar om de top eraf te knippen, zodat de piek er op past.” Mmmm, daar zit wat in. Het foutje zou ik weg kunnen moffelen met een piek cq ster. Daar ga ik over nadenken. De naadjes uitleggen gaat niet, die zijn te smal. Eerst de feestdagen maar gevierd.

Na de kerstvakantie pak ik het onaffe quiltboeltje op en kijk nog eens goed. Dat is ook wat, er is welgeteld een boompje, in de rechterbovenhoek, met een top. Ooit hadden we een keer een boom met kluit gekocht die niet getopt mocht worden.  We zouden die in de tuin zetten en recycleren. Staat dat boompje daar nu symbool voor? Hahaha, ik kan er wel om lachen. Dit bijna quiltje begint ‘iets’ te krijgen.

Met de tussenbanen ben ik aan de gang gegaan. De bovenste rand moet er nog aan genaaid. O,o, weer te weinig stof. Ik heb geen langere stukken kerststof meer om er straks een mooie rand omheen te maken. Voordat dat helemaal weg is uit de winkel besloot ik afgelopen dinsdag naar de quiltwinkel in Best te rijden. Het was prachtig weer voor een fietstochtje, haast te warm zelfs voor m’n winterjas. Vogels beginnen al te fluiten en op de kwekerijen in de buurt van de quiltwinkel zijn ze buiten aan ’t werk. Het lijkt wel voorjaar. In de winkel is een groep gezellig aan ’t werk en bepraat tal van nieuwe plannetjes en voornemens.

De kerststof is er nog en ik neem ook wat andere mooie stof mee. Bij mij begint het ook al wat te borrelen met plannetjes en goede voornemens heb ik ondertussen tijdens het fietsen ook opgedaan. Je kunt het al raden? Juist ja. Behalve dat ik de top van het kerstquiltje afmaak voor ik het even wegleg ga ik wat gedisciplineerder, geduldiger en preciezer werken, met een patroon en genoeg stof voor handen als ik begin.

Nieuw jaar, een nieuw stapje

Wow, een eigen website. Dat is nieuw en even wennen. Zo handig ben ik niet met computers, maar wat niet is kan misschien komen. Geregeld bekijk ik allemaal mooie sites over quilten en handwerken en goed voorbeeld doet goed volgen, denk ik. Het is werkelijk plezierig om te volgen waar iedereen mee bezig is en hoe iets wordt. Heel inspirerend ook.

Hoewel ik niet zo veel maak als sommigen en mooie, grote quilts niet zo snel uit mijn handen komen is het leuk om deel te nemen aan de quiltgemeenschap. En alles begint met een eerste stap tenslotte.

Zo ging ik in 2009 naar een quiltcursus. Totaal overrompeld werd ik door al die stof, al die kleuren, het praten over patronen en werkwijzen… en het geluid van al die zoevende machines. We waren daar met z’n vijftienen en gelukkig was er een goede quiltjuf en een paar handquiltsters, want anders was het haast niet te behappen voor een beginneling als ik. Tsjongejonge dat was me wat, en ondertussen kwam er een opmerkelijk blij gevoel bij me boven borrelen. Wat een leuk werk, iets maken van mooie stof.  En ook iets van ‘wat is het lang geleden dat ik zo vrij en onbekommerd met stofjes in de weer was’. Ik herinnerde me tal van keren dat ik barbiekleertjes in elkaar frutselde en tasjes en kussentjes… lang geleden….  We begonnen bij de cursus met een log cabin patroon en ik maakte een kippetje. Thuisgekomen met stofjes en quiltmateriaal ging ik aan de slag.  Nog een kippetje, iets kleiner.

Van het een komt het ander, weer tasjes en kussenhoesjes, maar ook placemats en een dekentje.  Soms lukt het goed en soms iets minder, maar dat blije gevoel blijft!

Na de eerste quiltcursus zijn er meer cursussen gevolgd. De afgelopen keer was het voor onze quiltjuf Annie de tiende keer dat ze de cursus gaf en voor ons de aanleiding om wat bijzonders te doen.

We hebben als groep cursusdeelneemsters  gezamenlijk een quilt gemaakt in de zomer en dat was een bijzonder en zeer boeiend leerproces. Op de foto is ie nog niet helemaal af, maar dat is goed gekomen. In oktober konden we de quilt aanbieden.

Er is wel een nieuwe naaimachine aangeschaft nadat er rook uit de oude kwam. Ook zo’n prettig zoevend apparaat waarmee ik mooi en recht kan naaien.

Voor kerst was ik bezig met een kleedje van kerstbomen voor de kerstboom. Niet af gekregen, jammer, dat wordt iets voor de volgende kerst. Wel heb ik zo’n grappig sokje gemaakt voor in de boom.

Op dit moment maak ik een miniquilt. Om een patroon uit te proberen. Turning pin wheels.

Maar ik naai erg graag met de hand, heb ik ontdekt, dus na de top in elkaar zetten en sandwichen is nu het doorpitten aan de beurt. En doordat het een kleine quilt is is het fijn om dat met de hand te naaien. Alle tijd om wat te mijmeren, na te denken of muziek te luisteren terwijl mijn handen bezig zijn. Perfect wordt het allemaal niet, maar imperfectie heeft zo z’n eigen charme. En misschien leer ik hoe ik de puntjes beter kan krijgen, want ik zou het komend jaar eens willen proberen een grotere quilt te maken met een kaleidoscooppatroon.