Lest best

Gisteren ben ik naar de quilttentoonstelling in Veldhoven geweest. Voor het laatst op die plek en dat is wel jammer, want het was zo mooi dichtbij dat het tevens een leuk fietstochtje bood. Volgend jaar maar naar Maastricht. Dat wordt dan gelijk een hele dag op stap, maar voor mij nog steeds goed te doen. Voor de quilters uit het noorden van Nederland toch een onderneming die haast niet te doen is op een dag.

Bij binnenkomst al een verrassing. Er was een hoek ingericht met allemaal borduurwerk van de maakster, Johanna Faber. Vele randjes, van patronen van traditioneel Zweeds breiwerk, maar ook kersttafereeltjes. Mooi, fijn borduurwerk. We gaan er nog over mailen. Leuk. En vervolgens mag ik een fat quarter halen bij de info-stand omdat ik een kaartje in de voorverkoop had gekocht. Daarna linksom de tentoonstellingsruimte in. Gek genoeg heb ik dat alle keren gedaan dat ik hier een bezoek bracht en gaandeweg kom ik er dan achter dat het de verkeerd omgaande weg is. Ik heb alle tentoonstellingen steeds achterste voren bekeken, hahaha, dat ga ik straks in Maastricht proberen te voorkomen!

Er was veel moois te zien, ondoenlijk om alles te vertellen en overal foto’s van te maken. Zelf gaan kijken is veruit het beste en dat kan nog tot zondag. Maar om dan toch even te prikkelen…

Het Belgische quiltersgilde had dit jaar een thema van patchen en borduren in een quilt. Twee quilts trokken in dat deel van de tentoonstelling m’n aandacht

De eerste vanwege het gebruik van de stof en het passende, goedgeplaatste borduren. Het vormde een mooi geheel van een parkje in een stad met grappige, geappliqueerde figuren die het schematische van de quilt, ontstaan door de indeling in blokken, wat afleiden. Het tweede is een “vintage”quilt, allemaal stukjes van kant, kleedjes, zakboekjes, knopen, handschoentjes en noem maar op uit de jaren ’50 en zelfs daarvoor bij elkaar gebracht tot een geheel.

Quilts van Dijanne Cevaal zag ik nu in ’t echt. Onlangs stonden er nog foto’s van in Quiltmania. Het is in het echt toch zo anders, alleen al vanwege de grootte. De travellers blanket vond ik mooi, veel borduurwerk ook. Het doet wat “folk-achtig” aan.

Daarbij in de buurt hing een quilt van een vlinder en daar heb ik een foto van gemaakt, omdat me die direct aan Corrie deed denken. Mooi gedaan hè? Wel een groot formaat.

Het thema “oude meesters” bleek heel verschillend opgepakt. Het lijkt me voor de jury dan ook een lastig karwei om te jureren. Bij het begeleidend gidsje was een papier waarmee je aan kon geven welke top drie jij zou maken, maar ik kon niet beslissen. Hoe kun je vergelijken en tot een rangorde komen bij zo uiteenlopend werk? Twee foto’s van quilts die aan de wedstrijd mee deden

De eerste is van Hana Ron, een quilt geïnspireerd op werk van Klimt, en de tweede is van Hanneke Kwakkenbos, waarbij zij het oude Delfts blauwe aardewerk en “het meisje met de parel” van Vermeer combineert in een quilt. Ik vind beide mooi en zorgvuldig gemaakt, hoewel ik de wittige sterren in de ruiten zelf zou weg laten. Ik zou echter niet kunnen zeggen welke ik mooier vind, nog afgezien van prachtige andere quilts die er hangen als “true lovers knot”, “de bedreigde zwaan”,”sterrennacht” of “diamonds are girls best friend”.

De verdere vragen op het enquetepapier heb ik ingevuld en ingeleverd bij de infostand. Je doet dan mee aan de tombola om vier uur ’s middags. Ondertussen zag ik nog een quilt met een paardje, grappig en eenvoudig, door een beginner ingezonden en in de prijzen gevallen. He, ik heb een zwak voor paardjes.

Een detailfoto hiervan. Wat leuk om de tekst uit het boekje er bij te lezen van de maakster Suzanne Schoon: “mijn moeder is een quilt aan het maken en had veel restjes over. Ik had al eerder geknutseld en zo kwam ik op het idee om stofjes te recycleren en er een mooie en grappige quilt van te maken: a happy horse”. Nu, dat is goed gelukt!

Indrukwekkend was de enorme wand van allemaal kleine vierkante quiltjes gemaakt bij de hobbysalon

 

De eerste foto is van het geheel, vanaf ± 15 stappen van de wand af, en daarna liep ik tien stappen in de richting van de wand om de tweede foto te nemen. Wat veel kleine quiltjes! Allemaal verschillend en heel gevarieerde voorstellingen. Zo’n vierkant biedt weer andere mogelijkheden dan een tipi-driehoek zie ik.

Om vier uur begon de tombola en wie er niet is telt niet en de prijs wordt vergeven aan de volgende… maar mijn briefje werd getrokken bijna helemaal op het einde en ik was er nog…. wow, daar won ik een pakketje kleurige stroken stof aangeboden door de quiltpuzzel!!! Ik win zelden wat, maar nu ineens, de laatste keer in Veldhoven dus… tjongejonge, ik was stomverbaasd en liep helemaal vrolijk met het pakje rond zeg.

Nog even langs de winkeltjes voor een paar pakjes six pointed star mallen van 1 3/4″ ; een niet zo gangbare maat, maar ik heb wat gevonden. Geen kaaslinnen, er was maar een borduurwinkeltje. Bij de winkeltjes was wel een nieuwe webwinkel, Quiltkompas; met mooie stof, waaronder paapje. En alsof m’n verbazing nog niet op was deze dag… daar bleek een oud studiegenoot uit Groningen mee gestart te zijn. Praat,praat,praat en een paar mooie kinderstoffen heb ik ondertussenniet kunnen laten liggen.

Zo kwam ik om half zes helemaal gelukkig met tal van indrukken en een tas vol moois thuis. Man,man, vandaag glunder ik nog!