Het gaat redelijk voortvarend met de “Twelve days of Christmas”. Ik heb gisteren de zesde dag afgemaakt en vandaag begin ik aan de zevende dag: zeven zwemmende zwanen! Het is leuk om te zien hoe de tekst verwerkt wordt in het borduurpatroon. Bij de ganzen van de zesde dag verbeeldt de ene grote gans de zes andere en de mand bevat zes eieren.
Bij de zeven zwanen zijn er twee groot en vijf klein, aardig bedacht. Ik vroeg me al af hoe dat zou gaan. De geborduurde blokjes heb ik al enigszins verwerkt door ze los te knippen en sashings te knippen en te naaien van naturel geblokt linnen. Vorig jaar had ik een strook van deze stof meegenomen uit de Elzas. De stof wordt daar ergens in een fabriek geweven. 
Het begint er wel wat op te lijken, maar het is nog niet helemaal goed gegaan. De linnen stof is vrij glad en schuift wat weg als ik het aan elkaar naai met het wat stuggere borduurlinnen. Daar moet ik proberen wat op te vinden. Misschien helpt een vlieseline wel. Ik zal eens in de winkel vragen wat ik het beste doen kan. Eigenlijk heb ik nog een stukje borduurstof nodig voor de laatste twee blokjes…. het geheel kan toch niet blijven steken bij dag tien! Nou ja, voorlopig is het borduren nog niet klaar.
Ondertussen zag ik al surfend langs weblogjes een leuke “potholder”, ofwel “reversibel microwave cozy”. Een stoffen mandje om een schaaltje in te doen wat je uit de magnetron haalt en te heet is om zo op tafel te zetten. De uitleg over hoe het te maken werd er bij gegeven en ik heb dat voor mezelf even op een papiertje geschreven. Nu dacht ik er een paar te maken om cadeau te geven, met Sinterklaas of een van de verjaardagen of zo. Dus, hup, aan de slag met een paar Fat Quarters.
De eerste poging ging prompt mis. De in te stikken naadjes, zodat een bakje ontstaat zitten bij mijn werkje verkeerd om en er is nauwelijks ook maar iets zo in de potholder te krijgen. Hahaha, m’n eigen aantekeningen zijn onleesbaar en ik heb het precies verkeerd om gedaan, hoe suf van mij. Gelukkig ontdek ik vervolgens snel hoe het wel moet. Het lijkt op een bakje dat ik eens maakte bij een quiltweek, maar de versteviging door vlieseline is wordt nu twee keer een laag batting. Het vierkant van de buitenkant (10″ bij 10″) heeft een batting (9″ bij 9″), twee keer diagonaal doorgestikt en zo ook het zelfde vierkant voor de binnenkant. Bij het bakje van de quiltweek zijn de hoeken er aan gebleven, maar bij de potholder is dat dus juist niet het geval. Die worden ingestikt en de overbodige stof wordt weggeknipt. Daarna worden de binnenkant en de buitenkant met de goede kanten tegen elkaar gelegd, aan elkaar genaaid, gekeerd en vervolgens afgewerkt. 
Nou, nadat het eerste vierkant mislukte is het toch goed gekomen. Twee van die dingen heb ik op een middag in elkaar gekregen. Er past zelfs een soepkom in! Ik denk niet dat ze de schoonheidsprijs winnen, ze zijn nogal volumineus en daardoor ogen ze wat bobbelig. Maar door de dikke laag zullen ze de hitte zeker tegen houden. Voor ons thuis zijn ze zo vast wel bruikbaar en misschien vindt een van de kinderen, met frequent gebruik van magnetron, het heel geschikt in zijn/haar huishouding…
Lapjesland 