Hoewel de wereld doordraait en er van alles gebeurt kan de tijd voor een mens soms even stil staan. In dit geval ben ik die mens.
Al sinds begin van het jaar reisde ik steeds op en neer van Waalre naar Groningen, naar mijn ernstig zieke broer. Ik ben niet alleen zus, maar ook sinds jaar en dag mantelzorger voor hem. Begin april is hij in een hospice opgenomen. En toen werd het mei, en ik lees ’s ochtends de 22ste op de poeziescheurkalender
In de loop van de dag bereikt me het bericht dat het slechter gaat met mijn broer en ’s avonds overlijdt hij.
Ermelo, 29 juni 1954 – Groningen, 22 mei 2015
Hij was vriendelijk, zachtaardig, intelligent en muzikaal, maar leed ook aan het syndroom van Asperger en schizofrenie. We hebben samen lief en leed gedeeld. En ondanks dat het niet gemakkelijk was soms om een weg te vinden zal ik hem enorm missen.
En de wereld draait gewoon door. Ook mijn leventje. Nu is het nog stil, maar langzaamaan komt weer van alles binnen en pak ik de draad weer op. Gelukkig komt er steun en zijn er lieve woorden en helpende handen. Veel moet er gebeuren om allerlei dingen af te handelen. Maar het met de hand naaien van zespuntige sterren voor een tafelloper heb ik ondertussen al weer opgepakt. Banen van vier of vijf sterren ontstaan, en die worden weer aan elkaar gezet, totdat het geheel ongeveer twee en halve meter lang is. Het helpt, dat naaiwerk en quilten, het is troostrijk, maakt de concentratie op andere dingen makkelijker, wonderlijk effect van eenvoudig bezig zijn.
Lapjesland 
Hallo Hilda,
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je broer, het moet een verdrietige en hectische periode zijn geweest voor jullie. Ik miste al wel je berichtjes. Ga vooral door met je quiltwerk het werkt (bijna) therapeutisch.
Sterkte! hartelijke groet Annie Cornelisse.